ÖZLEM..

 

   ''Özlem'' kelimesini bu kadar içi dolu bir kelime olduğunu ben anlayamamıştım, ta ki seni tanıyana kadar.Öyle çok özlüyorum ki tarif etmeye çalışsam kelimeler bile yetmez.Kalbim göğüs kafesime sığmıyor gözlerim sızlıyor ha ağladım ha ağlayacağım.Hep yanımda ol bana sarıl ellerimi hiç bırakma istiyorum.
   Çok şey mi istiyorum?

    Özlemek kader değil evet ama  sevmek kesinlikle kader ve ben seni felaket bir şekilde seviyorum.Bazen bu kelimenin yetersizliğini iliklerime kadar yaşıyorum.Daha üstün bir kelime bulamıyorum.Özlemek gerekli evet sevgi büyütür ama fazlası da çaresizliği bizlere doruklarına kadar yaşatır.

     Alt tarafı 3 ay ayrı kaldık ve kendimi o geçen zamanda  çöllerde günlerce yürümüş, suya hasret kalmış bir damla suyun özlemini ve ihtiyacını çeken bir gezginden farkım kalmamıştı. Benim özlemim bir damla değil bir okyanus olup boğmaya başlamıştı beni.Çünkü özlem dediğimiz bu iki tarafı tehlikeli bir duyguydu. Ben bunu yapamam dediğimiz her şeyi tek tek yaptırabilecek bir güce sahip.Eğer birini bu derece özlüyorsanız ne yapmanız gerekiyorsa yapın yeter ki vazgeçmeyin.  
  
       Özlem bir gün biter sevgiler birleşir kavuşur ve yerini daha büyük aşklara bırakır..